Başımız sağ olsun, geçmişler olsun tüm okurlara ve halkımıza… Bu şekilde başlamak istemezdim elbette yazıma… şubat ayı kara kış zor geçecek herhalde derken, deprem fırtınasına tutulduk resmen… Maraş merkezli o büyük sarsıntılarla yerle bir olduk… Candan canın kopmasını, koca şehirlerin yok olmasını, ocakların sönmesini ve insana dair tüm acıları dehşet ve göz yaşlarıyla yaşadık, hepimiz hissettik…
Bu bereketli topraklar fay hatlarının üzerlerinde vesselam… Ona göre kurulmalıydı köyler, kentler nice yeni vilayetler… Keşkelerden ziyade tedbir ve bilimin getirdiği güçlerden faydalanmak hepimizin yararına hiç kuşkusuz… Hep bundan sonrasına bakalım elbette ve hayatımızı çok daha sağlam temellere oturtalım artık lütfen! Yalvarıyorum ve bu yeni yaşam merkezlerini kuracaklara sesleniyorum… Bilim ve teknolojinin getirdiği yeniliklerden, çağı yakalayarak ve en önemlisi de içimize sinerek yapılarımızı oluşturalım…. Tüm bunları yaparken de bir karıncayı dahi incitmeden, bir ağaca bile zarar vermeden… Tabiatın ahengini bozmadan, tahrip etmeden lütfen başlayalım tüm yeniliklere ve güzelliklere…
Hepimizin en temel ortak çığlığı aslında barınma ve can güvenliği… İnsan faktörü söz konusuysa tüm sistemler baştan aşağı gözden geçirilmeli. En ufak hataya ya da ihmalkarlığa mahal verilmemeli artık. Bin bilsen de bir bilene danışmalı, her defasında temkinle yaklaşmalı ve tedbirlerle hareket etmeli, aceleye getirilmemeli… Ve maalesef yaşanılan acı tecrübeleri de unutmayarak tekrar bu şehirleri inşa etmeli…
Nice güzel anılar, tatlı hikayeler, yarıda kalmış yaşamlar elbette unutulmayacaklar ve geri gelmeyecekler… Bir an olsun bu gerçeği unutmadan yeniden yaşama hızla sarılmamız gerek hep birlikte dostlar… Hiçbir şeyin eskisi gibi olamayacağı zaten aşikâr… Bundan sonra neler yapabiliyoruz, adımlarımızı nasıl atıyor, geleceğimizi nasıl şekillendiriyoruz? Bütün mesele de bu…
Güzel ve mutlu haberlere çokça ihtiyacımız var elbette… Umuda sıkıca sarılabilmek adına hepinizi kucaklıyorum canı gönülden, sevgiyle…
korhan_dogan@yahoo.com
